ابله محله
گاهنوشتهای پسرکی دیوانهبایگانیِ ژاپن
هنر خوراکی
در این کلام زیبا که خب شکی نیست، آدمی با هنر بالنده میشود و راه کمال پیمیگیرد، حال این هنر هر چه باشد، هر چیزی حتی نقاشی با خوراکیها.
گفتنی است که جناب «کن کاواسومی» خوش ذوق و قریحه، دست به ابتکار خوشمزهای زده، و سوشیهایی با رنگها و شکلهای متنوع و زیبا رو تهیه کرده. به طوری که حتی مشکلپسندترین ذائقهها هم نمیتونن جلوی خودشونو بگیرن.
سوشی غذایی ژاپنیه که با برنج سرکه زده و ماهی خام و دیگر مخالفات آماده میشه. و اون رو معمولا با سویا سس یا سس های دیگه ای تناول می کنن.
بگم که خود من هنوز به شخصه قسمت نشده که سوشی بخورم، اما یکی از دوستان که در بلاد کفر به فضیلت سوشیخوری نائل اومده بود از اون چندان تعریف ثوابی نمیکرد. شما هم اگه تجربهای دارین لطف کنین تو نظرات مرقوم کنید.
به هر حال وصف العیش، نصف العیش، بیایید به سوشیهای کن کاواسومی نگاهی بندازیم. راستی، کن عزیز حتی یکی از تابلوهای ون گوگ رو با سوشی بازسازی کرده که فوقالعاده به نظر میآد. برای تماشای این تصاویر خوشمزه به این لینک سری بزنید.
پروفسور و معادله ی محبوبش
این چند روزه جشنواره فیلم فجر یکی از خبرسازترین قطبهای سینمایی ایران بوده، مخصوصا اینکه امسال تغییراتی رو به خودش دیده و بخش سینمای بینالملل رو از بخش سینمای ایران جدا کردن. همونطور که نظرات در این رابطه متفاوته، خوب و بدش رو کاری ندارم، ولی به نظر من همینکه مخاطب تکلیفش روشنه و حق انتخاب بیشتری داره تا اندازهای خوبه.
جدا از این تغییر، عدم سازماندهی درست، و تاخیر و ایرادات زیاد در پخش برخی فیلمها و تاخیر بیش از یک ساعته در مراسم اختتامیه ی بخش بین الملل که تو نوع خودش یه رکورد محسوب میشه، هم از جنبههای دیگه ی جشنواره امسال تا امروز بوده. البته این جشنواره تا 22 بهمن ادامه داره.
از این مقدمه ی طولانی که بگذریم، یه خبر خوش واسه علاقمندان سینمای جهان بخصوص خاور دور دارم، مخصوصا کسایی که نتونستن به سینماها برن و از نزدیک فیلمها رو ببینن – البته چیز زیادی رو هم از دست ندادن چون همون نسخه DVD تو سینما پخش میشده. بگذریم.
امشب برنامه سینما چهار – جمعه شبها، شبکه چهار، ساعت 20:30 – قصد داره که فیلم «پروفسور و معادله ی محبوبش«، به کارگردانی «تاکاشی کویی زومی» رو پخش کنه، فیلمی که تونست تو مسابقه سینمای بینالملل، سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی رو تو بخش جست و جوی حقیقت (سینمای معناگرا) بدست بیاره.
فیلم ماجرای یه پرفسور و ریاضیدان ژاپنی که پس از یه تصادف رانندگی حافظهاش ایراد پیدا میکنه و فقط میتونه 80 دقیقه ی قبل رو به خاطر بیاره. یه زن خانهدار و بچه ده سالش که وظیفه نگهداری از استاد رو بر عهده دارن، کم کم به استاد علاقمند شده و از طریق اون به حلاوت ریاضیات پی میبرن، تا اونجا که پسره هم خودش معلم ریاضی میشه.
نام اصلی فیلم «Hakase no aishita sûshiki» و محصول 2006 ژاپن هستش. داستان فیلم اقتباسی از رمان «یوکو اوگووا» هست و به جز دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فجر امسال در بخش سینمای معناگرا، یک بار نامزد بهترین بازیگری در جایزه آکادمی ژاپن در سال 2007، و برنده جایزه ی بهترین فیلم در جشنواره فیلم ماینیشی در سال 2007 شده.
دیدن این فیلم رو به همه علاقمندان توصیه می کنم.
اگه دوست داشتین که فیلم رو دانلود کنید، لینک های دانلود فیلم رو تو این فایل گذاشتم.
🙂